Bu How I Met Your Mother'a Bir Saygı Duruşudur!

 Bu yazıya başladığım sırada How I Met Your Mother’in 5. Sezonunun 12. Bölümünü izliyorum. 16. Dakika 4. Saniye.

 Şu günlerde hayatımın en iyi döneminden geçmediğimin farkındayım ve bu süreçte ağır bir depresyondan, belki kötümser bir insana dönüşmekten beni koruyan çok az şey var. Bunların ne olduklarını da sayacak bilince de ne yazık ki sahip değilim, öyle olsam gerçekten iyi paralar kazanan, iş doyumu konusunda en tepelerde olan bir psikolog olabilirdim.

 Fakat bu süreçte bana yardımcı olan bir şey var ki bu yazıyı, saygı duruşunu hak eden şey.  How I Met Your Mother.

 Dizi arka planında Carter Bays ve Craig Thomas’ı ekran kısmında ise Neil Patrick Harris, Alyson Hannigan gibi ustaları barındırıyor. 2005 yılında başlayan dizi 2014 yılında finalini yapıyor ve bir başyapıt, ekran tarihine adını böyle yazdırıyor.

 İşin kısa teknik kısımlarını geçecek olursak sadede gelmek istiyorum. Yani 2014 yılında bitmiş, hakkında hâlihazırda pek çok şey yazılmış, komedi dendiğinde akla ilk gelen yapımlardan olan bu dizi hakkında neden bir şeyler yazma isteği duydum?

 Çünkü HIMYM bunu hak ediyor, bu yazı artık ödemem gereken bir borç belki de.

İlk defa HIMYM izlemeye başladığımda muhtemelen ilkokul sonlarında ergenliğe girmekle meşgul şişko bir çocuktum. Komediye bayıldığım ve dizi düşük dozda ikili ilişkiler içerdiğinden benim için zaman öldürmek adına harika bir yapımdı. O zamanlar hayat benim için daha kolay, daha az stresli ve daha az sorumluluk içerdiğinden HIMYM’ın didaktik yüzü ilgimi hiç çekmemişti. Fakat karakterler ve komedi kusursuz gelmişti.

 Bugün 20 yaşında üniversite öğrencisi, sık sık gelecek kaygısı, zaman zaman yalnızlık çeken bir genç olarak bu yüz hala benim için o kadar ağır basmıyor ama buna rağmen HIMYM bana çok şey öğretiyor. İkili ilişkiler adına büyük problemler yaşadığım şu günlerde bana bir ilişkide ayrılmanın da ne kadar normal olduğunu, hayallerimi sorguladığım günlerde onlara ne olursa olsun sıkı sıkıya sarılmam gerektiğini, hayatta asla tek bir doğru olmayacağını, doğru insanı bulduğumda onu asla bırakmamam gerektiğini, travmalarımın onlardan kurtulmam gereken prangalar olmadığını, arkadaşlarımın en değerleri hazinelerimden olduğunu hatırlatıyor.

 Bu bahsettiklerim birkaç cümleden daha fazlası şüphesiz. Fakat bazen hissettiklerimi bu denli basit bir şekilde aktarıyor ve gerisini size bırakıyorum.

 Komedi kısmı hakkında da söylemek istediklerim var elbette. HIMYM bana en sevdiğim türün komedi olduğunu kanıtlamış olan dizi. Belki en yaratıcı esprileri barındırmıyor belki gülmekten altımıza kaçırmıyoruz ama ben bugün arkadaşlarımla otururken anlattığım bir şeyde durup ‘’wait for it’’ diyor sonrasında gülüyorsam bu gerçekten komiktir. Çocuğumun göbek adı ‘’Wait For İt’’ olacaksa bu komik ve değerli bir şeydir. Veya yeğenimin.. o konular biraz karışık.

 Elbette her zamanki gibi işin oyunculuk kısımlarından, arka plandan, müziklerden hatta introdan bahsedebilirdim ama istemiyorum gerek de yok zaten benim belki de en sevdiğim dizi HIMYM bunlardan ibaret belki de.

 Sözlerimi bitirirken ufak bir karardan da bahsetmek istiyorum. Bundan sonra hayatımda yeni bir kuralım var; her beş yılda bir How I Met Your Mother izleyeceğim çünkü neden biliyor musunuz? Ben 25 yaşımda da 40 yaşımda da bu diziden hala bir şeyler öğrenebileceğime inanıyorum. Bilmiyorum açıkçası belki de zor günlerimde yanımda olduğundan dolayı böyle hissediyorum ama kim bilir? Kimin umurunda? Şu an hissediyorum ve önemli olan da bu.

 Eğer hala HIMYM izlemediyseniz lütfen en kısa sürede başlayın. İzlediyseniz de lütfen bu baş ‘’wait for it’’ yapıt hakkındaki düşüncelerinizi benimle paylaşın.

 Keyifli Seyirler Diliyorum.