Çağlar Paksoy

Selamlar; bugün, ‘biraz daha izlemeli ve öyle incelemesini yazmalıyım’ diye planlayıp, bu sabah itibarıyla ‘ben artık bu diziyi izlemem’ kararına vardığım bir diziden bahsedeceğim.   Dizimiz Sense8 –evet yazıyı yazarken fark ettim ki Sense8 diye yazılıyormuş, Sense 8 değil- birbirini ‘hisseden’ 8 insanı konu alıyor. Dünya üzerinde farklı yerlerde yaşamlarını sürdüren bu bireylerle biz de Birleşik Krallık ’tan Mumbai’ye, Chicago’dan Berlin’e yolculuk ediyoruz. Her biri birbirinden ilginç karakterlerin yaşamlarına seyirci olurken bir yandan da gizemli bir kadının ve bu insanların arasındaki ilişkinin sır perdesini aralıyoruz.   Genel bir tanımın ardından direkt olarak diziyi neden sevdiğimden ve neden bıraktığımdan bahsedeyim.   Öncelikle dizi kötü bir dizi değil, kesinlikle daha çok izleyiciyi hak eden bir dizi.   Bu fikrimi biraz daha açmak gerekirse, şunu belirtmeliyim ki dizinin bize sunduğu sekiz karakterin sekizi de ilgi çekici, etkileyici hikâyelerle karşı

Bir indirim dönemi daha geldi ve ‘oyun’ temalı içerik hazırlayan herkes kameraların karşısına veya benim gibi klavyelerin başına geçti.     Her indirim döneminde aynı klasik tavsiyeleri gören, sizlerle öneriye açık bir oyun sever olarak empati kuran ben bu indirim döneminde hem farklı paketler hazırlamayı hem de ‘Ey ahali, oynamayan kalmasın’ dediğim birkaç oyun hakkında bir iki cümlelik tanıtımlar yazmayı uygun gördüm.   Yaz indirimleri denince özellikle sizi eve tıkacak, başından kalkmayacağınız oyunlar temayı biraz bozuyor gibi geliyor. Bu yüzden kısa, hızlı oyunlar önermeye çalıştım. Dışarıda bir hayat var çıkın, gezin, eğlenin sonra akşam eve döndüğünüzde yanınıza serinletici bir içecek alın ve birkaç saat oyun oynayın. ‘Ey Ahali, Oynamayan Kalmasın’ listesiyle başlayayım.   Never Alone (4,80 TL) : Never Alone benim yıllar önce oynadığım ve benim için önemi olan bir oyun. Şu sıcak günlerde karlı, bol rüzgârlı havasıyla serinlemenizi sağlayacak oyun benim E

 Minecraft, günümüzde özellikle Türkiye'de hitap ettiği kitle dolayısıyla yerilen, hakkı yenilen bir oyun...  Hayatta kalma oyunlarına bağımlı bir oyuncu olan ben elbette Minecraft'ı da çok seviyor ve bazen hala açıp oynuyorum.  Dünyaya grafiğin önemsiz bir şey olduğunu kanıtlayan Minecraft, en çok da oyunculara sunduğu mod desteğiyle tanınıyor. Bugün ben de sizlere, Minecraft oynarken eksik etmediğim, kimisini daha iyi bir Minecraft, kimisini de daha çok eğlence için yüklediğim modlardan bahsedeceğim... 1) TreeCapitator Mod: Bu mod Minecraft'a hem gerçekçilik hem de çok işlevsel bir özellik ekliyor. Adından da anlayacağınız üzere mod ağaç kesmenizi kolaylaştırıyor. Ağacın bir bloğuna basılı tutun ve üstündeki tüm itemler uzunca bir süre sonra sizin olsun 2) Xaero's Minimap: Tüm modları unutun, hiçbirini yüklemeyin ama kesinlikle bir tane minimap modunuz olsun, ben hâlihazırda Xaero's Minimap modunu kullansam da herhangi birisi de işinizi gör

Türk oyunlarını oynamaya bayılıyorum. Benim topraklarımdan, benimle aynı dili konuşan insanların yaptığı oyunları karşıma çıktıkları an en kısa sürede edinip oynamaya çalışıyorum. Bugün de size yakın zamanda bir oturuşta bitirdiğim bir oyundan bahsedeceğim. Firewood, 1 Ağustos 2017 tarihinde Steam’a katılmış fakat nasıl olmuş bilmiyorum ama karşıma bir türlü çıkmamış. Birkaç hafta önce Özel Fırsatlar’da karşıma çıkması üzerine dikkatimi çekti ve hemen satın aldım.   Yorumları az biraz inceledikten sonra oyunun kısa süreceğini anladım ve güzel sakin bir gün ayarlayıp tek oturuşta bitirme kararı aldım. Oyunumuz piksel grafiklerle hazırlanmış; gizem, psikolojik korku, gerilim temaları ekseninde şekillenen benim ortalama üstü olarak derecelendirebileceğim bir yapım.   Oyunun tanıtımında aynen şu ifadeler kullanılıyor:   Oyun, geçmişiyle ilgili büyük sorunlar yaşayan ve eşini kaybetmiş yaşlı bir adamın hikâyesini anlatıyor.   Eşinin cenazesinden sonra, ülkesini

Gizem, gerilim, bilinmezlik temalarının özellikle sinemada işlenişine büyük bir sempati besliyorum. Böyle bir film izleyecek olmanın düşüncesi bile modumu bir anda yükseltiyor, kalbimin ritminin sıklaşmasına neden oluyor.   Bu tarz filmler kendimi en rahat sorguladığım ve insanın, insanlığın ne hallere gelebileceğini gözler önüne seren filmler. Eğer bir filmi izlediğimde "Böyle bir kaosun içinde olsam ben ne yapardım" diyorsam o film bu ritimlerin, mod yükselişlerinin sebebidir. Bu tarz filmlere Küp serisini, Labirent serisinin ilk filmini örnek verebilirim.   Yakın zamanda da tıpkı bu filmler gibi bir film tükettim. Üzülerek belirtiyorum ki film beklentilerimi yeterince karşılamadı.   Bahsettiğim film Netflix'de rastgele karşıma çıkmış olan Circle... Film neden orada olduklarını bilmediğimiz 50 insanın ölümcül şimşekler saçan bir kürenin etrafında uyanmasını ve aralarındaki kişilerin, diğerlerinin seçimlerine bağlı olacak şekilde iki dakikada bir haya