Sadece Komedi Olmayanlarda Bugün / Paquita Salas / Dizi Eleştirileri

Ülkemizdeki La Casa de Papel dalgası etkisini azaltırken itiraf etmeliyim ki Avrupa yapımı dizilere ilgi gösterilmesi beni fazlasıyla mutlu etti.

 Bugün Avrupa Sineması hakkındaki çekingenliğimiz, cahilliğimiz –nasıl tanımlarsanız, siz seçersiniz- biraz azalmışken Avrupa Sineması’ndan, yine İspanya’dan bir dizi önereceğim. Dizi, ilk sahnelerini izlerken hissettiğim hisleri final bölümünde fazlasıyla değiştiren ve iyi ki izlemişim dediğim Paquita Salas.

Paquita Salas, bir menajerlik şirketinin başındaki Paquita ve onun biricik sekreteri Magui’nin 25 yıllık PS Menajerlik ’in çöküş dönemindeki durumu konu alıyor. Böyle çöküş falan dediğime bakmayın, dizi aslında bir komedi dizisi. Her ne kadar bunu sık sık unuttursa da…

 Paquita Salas aslında bir karakter komedisi, şunun farkındayım ki artık karakter komedilerine ülkece fazlasıyla doyduk. Fakat Paquita şaşırtıcı derecede benzersiz bir karakter, ilk sezonu sadece beş bölüm olmasına rağmen, Paquita bana hem bekleneni sundu hem de beklenmeyeni... İşte bu ilgi çekici, özelliklerinden dolayı bir karakter komedisini övüyor olacağım.

 Dizilerde özellikle oyuncuların doğallığına çok önem veriyorum. Yapay bir mimik, suni bir tepki beni hemen diziden soğutuyor... Paquita Salas'ı canlandıran Brays Efe bir erkek olmasına rağmen kimi zaman çekici, kimi zaman anaç bir kadın karakteri  oldukça iyi canlandırıyor.

 Sekreterimiz Magui'ye can veren Belén Cuesta ise rol için kelimenin tam anlamıyla biçilmiş kaftan. Magui karakterinin çekingen, özgüvensiz bir yandan da içten içe kontrol manyağı yönlerini çok başarılı ortaya koyuyor. Karakterik özelliklerin fiziksel özelliklerle bağdaştırılmasını her ne kadar doğru bulmasam da Cuesta'yı görmeden önce Magui'nin özelliklerini duysam ben de bu rol için en doğru seçimin Belén Cuesta olacağını ileri sürebilirdim.

 Avrupa sinemasının doğallığı bu diziye de fazlasıyla yansımış. Alışık olmadığımız, özensiz görünen kamera açıları, ani yakınlaşmalar- uzaklaşmalar diziye genç işi, taze bir hava katıyor ki bir komedi dizisinin böyle olması en azından benim için diziyi bir iki adım ileri taşır.

 Müzikler oldukça güzel, latin ezgilerini seven ben elbette ki beğenmemezlik yapmadım. Özellikle dizinin komedi dışı kısımlarında kullanılsa da müzikler oldukça tamamlayıcı ve etkileyici.

İntrolar sizin için önemli midir bilmem ama ben güzel bir intro gördüğüm zaman fazlasıyla mutlu oluyorum. İki sezonda iki farklı introya sahip dizi, izlerken introsunu atlamadığım sayılı dizilerden.

 Az çok diziyi beğendiğimi söyledikten sonra şunu da eklemeliyim ki beğenmediğim pek bir şey yok, sadece aklımda soru işaretleri bırakan ufak tefek hususlar var.

 Dizi bir komedi dizisi ama modu çok hızlı şekilde depresif bir havaya bürünebiliyor. Buna ilk defa şahit olduğumda şoka uğradım, ne olduğunu anlamakta güçlük çektim. Çok çok sert geçişler, çok sert yükselişler düşüşler... Bir yapımın ana konsepti dışında bir şeylere de değinmesini severim ama dediğim gibi "değinmesini". Paquita Salas bu konuda şansını biraz zorluyor. Duygu geçişleri konusundaki köşeler biraz daha yumuşatılabilirdi sanki.

Fakat bu bir tarz meselesi. Benim canımı sıktı mı? Kısmen. Bu bir başarısızlık mı? Kesinlikle hayır.

 O kadar övgüye rağmen gözüme ufak ufak takılmış bir rahatsızlıktan bahsedeceğim; Dizinin komedi unsurları olmasa da diğer kısımları belli noktalarda tekrara düşüyor. Yani 5 bölümlük bir ilk sezonda -her bölüm 20 küsur dakika- iki kez Paquita'nın aynı tersliği yaşaması ve iki tersliğin de hemen hemen aynı şekilde atlatılması biraz can sıkıcı, bunaltıcı.

 Olayların tekrarı bize güzel bir karakter gelişimiyle, hatalarından ders çıkaran bir Paquita ile sunulsaydı belki de bu kadar göze batmazdı.

Paquita Salas işte böyle bir dizi, umarım siz de izler benim gibi keyifli vakitler geçirebilirsiniz. İzlerseniz de yorum bırakmayı ihmal etmeyin...

IMDb puanı: 7.9/10

Çağlar Paksoy puanı: 9/10