Bu Filmler Beni Acıktırıyor / Sofra Sırları / Film Eleştirileri

-



 Demet Evgar’ın başrolü üstlendiği Sofra Sırları 16 Şubat günü vizyona girdi ve ben de biraz geç olsa da filme gitme imkânı yakalayabildim.

 Film, kısaca özetlemek gerekirse en sevdiği şey yemek yapmak olan sıradan bir kadının, eşinden aldığı kötü bir haber sonrası başladığı cinayet silsilesini anlatıyor. Hikaye kısmen altı boş gibi gelse de işleniş, oyunculuk ve cidden başarılı görüntü yönetmenliğiyle oldukça keyifli birkaç saat sunuyor.

 Filmde gerçekten sevdiğim şey Neslihan karakterinin bu kadar iyi yansıtılabilmesiydi. Karakterin dengeli bir ruh hali yoktu, bu yüzden de Demet Evgar gibi usta bir oyuncunun hayat veriyor olması beni fazlasıyla mutlu etti. Filmin tamamı boyunca görebildiğimiz tek karakter de Neslihan karakteri zaten, bu yüzden Neslihan'ı sevin. Açıkça söylemek gerekirse Demet Evgar faktörü kullanılmıyor olsaydı film bu kadar çok salonda oynayamayacaktı. Ama oynuyor olması güzel yine söylüyorum iyi ki Demet Evgar.


 Demet Evgar’ı yeterince övdükten sonra filmin bir başka olumlu yönüne değinmek istiyorum. Bu Demet Evgar’ı da geçecek bir konu. Görüntü Yönetmeni. Filmin görüntü yönetmeni o kadar iyi çalışmış ki şu an bu yazıyı yazarken bile içimde çok garip duygular alevleniyor. Filmi izlediğim salon biraz karanlıktı bu yüzden başlarda hiç problemler yaşamadım diyemem ama zamanla gözlerim alıştıkça bu problem ortadan kalktı.

 Açılar, yakın- uzak çekim arasındaki denge muazzamdı. Ortamın gerçekten Anadolu’da yaşamak zorunda kalmış metropol insanı hayatını yansıtıyor olduğunu hissettim, odaların rengi bile filmin sadece gerilim veya sadece komedi olmadığını çok güzel anlatıyordu.


 Filmde çok güzel yemekler vardı, acıktım. Sofra Sırları’ndan birkaç gün önce de Cebimdeki Yabancı’ya gitmiştim, orada da çok güzel yemekler vardı ama bu yemekler filmin hikayesinde önemli bir yere sahip değildi. Sofra Sırları’nda ise yemekler o kadar iyi bir şekilde hikayeye oturtulmuştu ki, karakterimizin yemek yapmak konusundaki takıntısını rahatlıkla hissediyordunuz.


 Son olumlu eleştirim ise filmin sizi gerçekten geriyor olması. Neslihan’ın psikopat kişiliği beni filmin sonunda cidden tüylerim diken diken şekilde eve gönderdi.

 Filmin iyi yönleri olsa da gözüme takılan bir iki kötü yönü de yok değil.

 İlk olarak şunu söylemeliyim ki yan karakterler çok çok vasattı, hem hikayesel olarak hem de oyunculuk olarak. Kimi oyuncular çok abartı rol yapıyor ve bu da doğallığı ketliyor. Koca kadro içinde Demet Evgar dışında beğendiğim tek kişi Meral karakteriyle Elit Andıç Çam’dı.

 Film dramatik komedi adı altında sınıflandırılıyor ama keşke bu film sadece gerilim filmi olsaydı, çünkü filmin başarılı yaptığı tek şey gerilim kısmıydı, şükür ki gerilim filmin%80 lik kısmını kaplıyor ama yine söylüyorum ki keşke komedi olmasaydı, espriler vasat ve yapılan espriler de sadece komedi yapmak için yapılmış gibi hissettiriyor.


 Neslihan karakterini çok sevmiş olsam da Neslihan karakteriyle ilgili ufak tutarsızlıklar hissettim ve bu beni biraz üzdü, filmin başında gayet normal bir ev kadını olan Neslihan filmin sonunda profesyonel bir seri katil oluyor, film belki 10 dakika daha uzun olsa ve o süre zarfında Neslihan’ın psikolojik problemlerinin oluşma süreci bir hikayeye bağlanıyor olsa daha mutlu olurdum, ama beni bilirsiniz, gizem severim o yüzden sadece olsaydı belki daha iyi olurdu demekle yetiniyorum.

 Sonuç olarak Sofra Sırları, Demet Evgar’ın muhteşem oyunculuğu, işini titizlikle yapmış görüntü yönetmeni ve güzel gerilim unsurlarıyla daha çok izlenmeyi hak eden kaliteli bir film.

IMDb puanı:  7.3/10

Çağlar Paksoy puanı: 6.1/10

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

10 Adımda Daha Eğlenceli Dead Cells / Oyun Rehberleri

-
Resim
Uzun zamandır bu bloga yeni bir şeyler yazmıyorsam bunun sebebi Dead Cells’dir. Üç haftadan uzun süredir Dead Cells oynuyor ve başarısı karşısında büyüleniyorum.   Bu üç haftalık süreçte sık sık acaba Dead Cells ile ilgili eleştiri, tanıtım niteliğinde bir şeyler yazsam mı diye düşünsem de elim bir türlü kaleme gitmedi. Belki de cesaret etmedim.   Bugün ise uzun zamandır yapmak istediğim bir şeyi yapıp bir oyun rehberi hazırlayacağım. Böylece haftalarımı gömdüğüm Dead Cells ile ilgili bir içerik çıkarmış ama aynı zamanda yapmak istemediğim bir şeyden de kurtulmuş olacağım.   Hadi başlayalım.        1) Sabırlı Olun   Dead Cells keşfetmeye, deneme- yanılmaya, gelişmeye bağlı bir oyun. Emin olun oyundan aldığınız zevk oyunu ilk kez bitirdiğinizde değil, gerçekten geliştiğinizi ilk kez hissettiğinizde zirveye çıkacak.   Sabırsız, keşfetmekten haz duymayan, ölüp ölüp en baştan başlamaya katlanamayan biriyseniz Dead Cells ...
Devamı

Tatmin Olamadım / Circle / Film Eleştirileri

-
Resim
Gizem, gerilim, bilinmezlik temalarının özellikle sinemada işlenişine büyük bir sempati besliyorum. Böyle bir film izleyecek olmanın düşüncesi bile modumu bir anda yükseltiyor, kalbimin ritminin sıklaşmasına neden oluyor.   Bu tarz filmler kendimi en rahat sorguladığım ve insanın, insanlığın ne hallere gelebileceğini gözler önüne seren filmler. Eğer bir filmi izlediğimde "Böyle bir kaosun içinde olsam ben ne yapardım" diyorsam o film bu ritimlerin, mod yükselişlerinin sebebidir. Bu tarz filmlere Küp serisini, Labirent serisinin ilk filmini örnek verebilirim.   Yakın zamanda da tıpkı bu filmler gibi bir film tükettim. Üzülerek belirtiyorum ki film beklentilerimi yeterince karşılamadı.   Bahsettiğim film Netflix'de rastgele karşıma çıkmış olan Circle... Film neden orada olduklarını bilmediğimiz 50 insanın ölümcül şimşekler saçan bir kürenin etrafında uyanmasını ve aralarındaki kişilerin, diğerlerinin seçimlerine bağlı olacak şekilde iki dakikada bir haya...
Devamı

Zaman Hırsızları Arasında Bir Saat Çiçeği / Momo / Film ve Kitap Eleştirileri

-
Resim
Zaman kavramı her zaman aklımı kurcalayan bir kavram olmuştur. Zaman gerçekten nedir? Neden mutlu olduğumuzda veya sevdiğimiz bir şeyle uğraştığımızda zaman daha hızlı akıyormuş gibi hissediyoruz? Hayatımızın ne kadar kaldığını öğrensek ne yaparız? Gibi gibi…   Momo bu soruların hiçbirine yanıt vermiyor ama zaman temelinde kurulu; kimi zaman umut verici, kimi zaman ilgi çekici, kimi zaman da tüylerinizi ürpertecek gerilimlerle dolu başarılı bir hikâye sunuyor.   Momo çoğu kişi tarafından sadece bir kitap sanılsa da kitap aynı isimde 1986 yapımı, Bambi Ödüllü bir filme de sahip. Bu yazımda hem filmden hem de kitaptan bahsedeceğim…   Öncelikle şunu belirtmeliyim ki filmin ne yazık ki Türkçe hiçbir opsiyonu yok ama kitap ve film büyük ölçüde paralel ilerliyor, İngilizcesi de öyle çok çok ağır değil. Yani filmin altyazı veya dublajı olmaması gözünüzü korkutmasın ve sizi arkanıza yaslanıp seksen küsur dakikalık güzel bir film izlemekten alıkoymasın. ...
Devamı